ครั้งนี้ผมเดินทางด้วย Turbo Jet จากท่าอากาศยานฮ่องกง ไม่ต้องผ่าน ตม. ฮ่องกง
มีป้ายบอกทางไป Ferries to Mainland/Macau ครับ
ขึ้นเรือและมาผ่าน ตม.มาเก๊าทีเดียวเลย ง่ายและสะดวกมาก
กระเป๋าก็ไม่้องไปรับที่สายพานนะครับ
เราให้ Tag ติดกระเป๋ากับ จนท.ช่องขายตั๋ว รับกระเป๋าโน่นเลย ท่าเรือมาเก๊า
โดยที่เห็น ผู้โดยสารน้อยมาก
หิว หาบะหมี่กินก่อน ผมพักที่ Sanva Hotel อยู่ใกล้เซนาโด้สแควร์ครับ
เก่าได้ใจ ราคาไม่แพงเลย
ได้บรรยากาศแบบเป็นคนมาเก๊าไปเลยจริงๆ ใครคิดจะจองเชิญที่ www.sanvahotel.com
มาเดินเล่นเซนาโด้สแควร์ยามค่ำคืนครับ ช่วงนี้เป็นช่วงเทศกาลคริสมาสต์ ท้องถนน ร้านรวง
ประดับประดาด้วยดวงไฟ สีสันสวยงามยิ่งกระไร
ร้านค้าเริ่มปิดแล้ว อากาศเย็นเอามาก ผมชอบเสียจริงๆ เดินไม่เหนื่อยครับ
มาตั้งกล้องถ่ายสีสันของอาคาร ตึกคาสิโนหลายแห่ง แกรนด์ลิสบัวร์นี่เห็นว่าบุฟเฟ่ต์อร่อยและอาหารเยอะมากเลยนะครับ ครั้งหน้าจะลองดู แต่คราวนี้ไม่กล้าเข้าไปนานครับ
กลัวเงินจะหมด ไม่มีเที่ยวต่อ
อลังการงานสร้างมากครับ แกรนด์ลิสบัวร์
ผู้คนหลับนอนกันหมดครับ ผมก็เดินเล่นตามตรอกซอกซอยอยู่คนเดียว ไม่มีอะไรน่ากลัวครับ บรรยากาศแถวที่พัก เป็นยังไง ได้ใจจริงๆ
เช้าแล้ว ผู้คนไม่มากนัก ร้านค้ายังไม่เปิด เราออกหาอะไรกินกันตั้งแต่เช้าครับ
นั่งรถเมล์ไปไหว้อาม่าครับ หาอะไรกินแถวนั้น
นี่เขาจะเรียกว่าอาหารแมงกานีสมั๊ย ฮ่า..า ฮ่า!
มาขอพรจากอาม่าครับ ยังเช้าอยู่ ผู้คนเริ่มเยอะพอดู
เราเดินทางต่อด้วยรถเมล์ไปเกาะไทปาครับ จุดหมายคือไปตามหาทาร์ตไข่ที่ขึ้นชื่อ
และไปเดินเล่นที่เวเนเชี่ยน
โบถส์บนเกาะไทปาครับ
จากนั้นก็เดินทอดน่องแถวหมู่บ้านเช้าประมงไทปา ตามหาร้านทาร์ตไข่
เจอแล้วครับ ร้านนี้ล่ะ ขึ้นชื่อในมาเก๊าเลย ซื้อเสร็จก็ออกมานั่งกินตรงเก้าอี้ริมถนน
ที่อยู่บริเวณหน้าร้านเลย สนนราคาก็แพงนะ ชิ้นละ 7 MOP ซื้อเป็นแพคถูกลงมานิด
ชื่อร้านครับ
อิ่มหนำสำราญจากทาร์ตไข่แล้ว ก็นั่งรถเมล์ย้อนกลับมาที่เวเนเชี่ยน
แอบดูเขาแต่งงานกัน เมื่อไหร่เราจะได้แต่ง!
มาหลายรอบแล้วนะครับเนี่ย เวเนเชี่ยน ทุกอย่างยังเหมือนเดิม ของแบรด์เนมและอาหาร
ก็ยังคงแพงคงเส้นคงวา ไม่ได้กินเงินในกระเป๋าผมหรอกครับ
เรือกอนโดล่า
ตอนกลับก็นั่งรถฟรีมาลงที่แซนด์ คาสิโนครับ
ที่ฟิชเชอร์แมน วาร์ฟ ผมเคยมางานประชุมครั้งหนึ่ง หลายปีแล้ว
มาต่อที่ไฮไลท์ของเกาะมาเก๊า ใครมาก็ต้องถ่ายรูปกับโบสถ์เซนต์ปอลครับ
ย่านเซนาโด้ สแควร์ ตอนกลางวันคึกคักเชียวครับ
มาที่นี่ต้องบะหมี่ร้านนี้ ขึ้นชื่อครับ
เร็วปานสายฟ้าฟาด ตัดภาพมาที่จู่ไห่แล้วครับ เพราะจะมัวพิรี้พิไรถ่ายรูปแถวด่านไม่ได้ คนเยอะยังกะหนอน ส้มแบบนี้ อร่อย เขาคงใช้ปุ๋ยธรรมชาติจากของเสียมนุษย์ใส่น่ะครับ
ข้ามมาฝั่งจีนแผ่นดินใส ทุกอย่างเปลี่ยนไป ใครๆก็ซื้อได้ ภาพนี้เป็นรองเท้าคู่ละ 5 หยวน
หรือ 25 บาทครับ เสร็จเธอคนนี้ สอยมาหลายคู่ ใส่โชว์วันดียวก็คุ้ม
ผลไม้ก็สด ราคาก็ต่างจากมาเก๊ามากเลย ทั้งๆที่อยู่ติดกัน
สภาพห้องพักครับ ดูดีใช้ได้ ถ้ามาที่จีนไม่ใช่ช่วงเทศกาล มาเดินหาและต่อรองตามใจชอบเถอะครับ ถูกว่าจองมาทางเวป มาหลายรอบจนรู้แกวแล้ว ว่าต่อรองได้ตามใจปราถนา
ห้องนี้คืนละประมาณ 150 หยวน
มื้อเช้าครับ หลังจากนี้แล้ว เราจะนั่งรถบัสต่อไปยังเสิ่นเจิ้นครับ
ถึงแล้วเสิ่นเจิ้น ลงรถที่หล่อหวูเซ็นเตอร์ หรือมาบุญครองเซินเจิ้นครับ
นั่งมานานจนหิว กินก่อนเลย ข้าวราดผัดผักก็มี ข้าวหน้าเป็ดหรือไก่ สั่งตามใจชอบ ราคาไม่แพงเหมือนที่ฮ่องกงกับมาเก๊าหรอกครับ ทั้งที่อยู่ติดกัน
เดินทางมาเมืองจีนทีไร น้ำหนักกระเป๋าเกินทุกที ขากลับครั้งนี้เราใช้ EK โหลดได้ 30 กิโล
บาร์บีคิว กลิ่นแรงนะ ยืนกินกันหน้าร้านนี่แหละ
สารพันสินค้าให้เลือกสรร สวรรค์ของนักช๊อปของถูก แต่คุณภาพไม่คาดหวังมากนัก
แบบว่าซื้อกระเป๋าเดินทาง ใช้ไปสองอาทิตย์ พัง!! จริงๆนะครับ
เธอคนนี้น่ะสิ ช๊อบ..บ ชอบ ผมก็ซื้อเสือกันหนาวกะเขานะ อันนี้ดีหน่อย ยังใช้ดีอยู่
รองเท้าใหม่ๆคู่ละไม่ถึงร้อย
เดินจนขาลาก หอบหิ้วพะรุงพะรัง กลับโรงแรมครับ
ถ่ายจากบนโรงแรมครับ อากาศแถวนี้ไม่ค่อยแจ่มใส ปิ๊ง เหมือนบ้านเราหรอกนะ ขมุกขมัว
หนาวครับ วันนี้ ประเดิมเสื้อหนาวใหม่ ซื้อเมื่อคืน เป็นไง หล่อมั๊ยล่ะ?? เช้านี้เราจะพาเดินชม Window of the World ครับ
ที่เห็นข้างหลังนั่นคือหอไอเฟลเมืองปารีส
มีวัดพระแก้วด้วยนะ
สวนญี่ปุ่น
นี่คือทัชมาฮาล อินเดีย
ดอกไม้เหมือนจะสวย เพ่งดู ของปลอมครับ
หอเอนเมืองปิซ่าครับ
กังหันน้ำที่เนเธอร์แลนด์
อันนี้คือโคลอสเซี่ยมครับ
ปิรามิดที่อิยิปต์
อูฐนี่ของจริง ตัวเป็นๆนะ จะถ่ายรูปต้องเสี่ยตังก์
ที่นี่ที่ไหนล่ะเนี่ย แอฟริกามั๊ย?
แต่ที่นี่คือแกรนด์แคนยอนครับ มีน้ำตกจริงๆที่จำลองมา
ทุกสถานที่ ที่มีชื่อเสียงบนโลก รวมมาไว้ที่นี่ที่เดียว Window of the World เทพีเสรีภาพครับ
โอย..ย เดินจนไม่ไหวจะเคลียร์
ทำเนียบขาวมั๊ย
ป่าดึกดำบรรพ์ก็มี ไดโนเสาร์ขยับได้ด้วยนะ
กลับดีกว่า จุดหมายต่อไปคือย่านศูนย์รวมเทคโนโลยีของเซินเจิ้นครับ ใช้รถไฟใต้ดินในการเดินทาง
ของเยอะจริงๆ ละลานตาสุดจะพรรณนา
ผู้คนก็เยอะมาก มาทำอะไรกันเนี่ย จบสุดท้ายที่ภาพนี้นะครับ Bye.....
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น