วันอังคารที่ 8 มิถุนายน พ.ศ. 2553

ตอนที่ 2 ตะลุยเดี่ยว เที่ยวเวียงจันทน์ วังเวียง หลวงพระบาง สปป.ลาว

ตอนที่ 2 ตะลุยเดี่ยวเที่ยวเมืองลาว เวียงจันทน์ วังเวียง หลวงพระบาง สปป.ลาว

มี 3 ตอนครับ


ตอนที่ 1 ตะลุยเดี่ยวเที่ยวเมืองลาว เวียงจันทน์ วังเวียง หลวงพระบาง สปป.ลาว
คลิ๊กที่นี่ http://preechablog.blogspot.com/2010/06/blog-post.html


ตอนที่ 2 ตะลุยเดี่ยวเที่ยวเมืองลาว เวียงจันทน์ วังเวียง หลวงพระบาง สปป.ลาว
คลิ๊กที่นี่ http://preechablog.blogspot.com/2010/06/blog-post_08.html


ตอนที่ 3 ตะลุยเดี่ยวเที่ยวเมืองลาว เวียงจันทน์ วังเวียง หลวงพระบาง สปป.ลาว
คลิ๊กที่นี่ http://preechablog.blogspot.com/2010/06/3.html


ที่สถานีขนส่งวังเวียง เรากำลังเดินทางสู่หลวงพระบาง โฉมหน้ายานพาหนะ โซเฟอร์ และผู้ร่วมเดินทาง

ชมบรรยากาศระหว่างทางสู่หลวงพระบาง 6 ชั่วโมงโดยประมาณจากวังเวียง ภาพอาจไม่ชัด เนื่องจากถ่ายผ่านกระจกรถ


เหนื่อยนัก จอดพักยืดเส้นยืดสายประมาณ 20 นาที



พักอีกรอบ หลังจากจุดแรกผ่านไป 2 ชั่วโมง ตอนนี้เริ่มหิว


ฝรั่ง ผู่ร่วมเดินทาง กระโดดเชือกกับเด็กๆ ระหว่างหยุดพัก



หิวครับ แม่ค้าไม่อยู่ ลูกชายอาสาทำแทน ผิดๆถูกๆ สุดท้ายลงทำมือเอง ได้แซนด์วิสตามภาพที่เห็น


2 ทุ่มนิดๆ ก็มาถึงสถานีขนส่งหลวงพระบาง


นั่งสามล้อมาหาที่พัก แถวๆริมโขง


ตื่นตาตื่นใจกับถนนคนเดินทันทีที่ไปถึง แต่ยังก่อน ต้องหาที่พักให้ได้


ได้ที่นี่ครับ ราคาไม่แพงนัก ห้องแอร์ 90,000 กีบ ดูดี มาดูกัน


ด้านหน้าเฮือนพัก อยู่ติดแม่น้ำโขง มีร้านอาหารมากมายเรียงรายให้เลือก


ย่องมาดูถนนคนเดินอีกครั้ง แต่วันนี้แสนเหนื่อย พรุ่งนี้จึงจะเก็บภาพ ก่อนเข้านอน จิบน้ำมะนาวปั่นจากแม่ค้าที่มีลูกสาวน่ารัก อิอิ....


ตื่นนอน ฝนตก ชุ่มฉ่ำแต่เช้า สายๆคงหยุดตก วันนี้จะขอเปลี่ยนเฮือนพัก จะได้หลายบรรยากาศ



มาได้ที่นี่ ไม่ไกลจากที่เดิม ชื่อเฮือนพักพูสี อยู่ติดกับพิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติ
 ห้องพักดูดีมากครับ มองจากเทอเรส ราคา 100,000 กีบ


มาหาตั๋วเครื่องบินกลับเวียงจันทน์วันพรุ่งนี้ ได้ราคาเจ็ดแสนกีบ


ยานพาหนะสำหรับเดินทางที่นี่คือ มอเตอร์ไซด์ ตอนนี้แวะจอดเติมน้ำมันก่อน


เฝอครับเฝอ มื้อเช้าในวันนี้ มีผักจิ้มน้ำพริกถั่ว คล้ายๆน้ำจิ้มหมูสะเต๊ะ


แวะหาซื้อแว่นตากันแดดที่ตลาดโพสี ระหว่างทางไปน้ำตกกวางสี


คนและรถมอเตอร์ไซด์ ดังภาพที่เห็น ดูดีดีนะ ทะเบียนหลวงพระบางจริงๆ


ระหว่างทางเจอควายอ้วนพีสองตัว กำลังกินหญ้าอยู่ข้างทาง จึงจอดทักทายถามทางและคุยด้วย บรรยากาศการพูดคุยเป็นไปด้วยความสนุกสนาน
(บางทีทำตัวเหมือนควายเสียบ้าง ชีวิตก็ลดความยุ่งยากลง...)


วัดครับวัด ที่นี่วัดเยอะจริงๆ


ถึงแล้วครับ น้ำตกกวางสี


เล็งไอ้นี่ไว้ เป็นกล้วยทอดแบบลาวๆ เดี๋ยวขาออกมาก่อน ตอนนี้ยังไม่หิว


แวะผ่านสถานที่ของหมี ดูยังไงก็ "ไม่เห็นหมี" ซักตัว
(....ก็ดีแล้วนี่นา)



Wow..ww สวยมากครับ น้ำตกกวางสี ขอบรรยายด้วยภาพ


ออกมาจากน้ำตก ตบท้ายด้วยกล้วยทอด ชิ้นละ 2,000 กีบ


ติดตามตอนที่ 3 คลิ๊กที่นี่ครับ http://preechablog.blogspot.com/2010/06/3.html

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น